ORGANISCHE LANDBOUW IN CHINA, TOEN EN NU
Organische landbouw in China, toen en nu
Wanneer het over milieu, landbouw en voedselveiligheid gaat, komt China bijna altijd negatief in het nieuws. Opmerkelijk, want tot in het begin van de 20e eeuw werd China nog gekenmerkt als een samenleving met een enorme landbouwcultuur. Documenten uit die tijd laten zien dat Chinese boeren landbouwmethodes hanteerden die niet veel verschilden van onze huidige opvattingen over organische landbouw. Methoden van irrigatie, her bebouwen van bossen, afval hergebruik, bodemherstel en cultiveren van gewassen zonder gebruik van kunstmatige mest waren ten minste vier eeuwen de normale gang van zaken. Deze landbouwmethoden reflecteerden een wereldbeeld dat de moderne mens tracht te ontwikkelen.
Wat bleef er over van deze methoden, wat werd vernieuwd, wat verdween, en wat kunnen we leren van China in dit opzicht? Dat is het onderwerp van deze debatavond op 24 Januari.
Drie sprekers verzorgen een onderdeel: Mariska Stevens, (cultureel antropoloog en China specialist/publicist), zal inleiden over de geschiedenis van de Chinese organische landbouw en het daaraan gekoppelde wereldbeeld. Jaap Post (adviseur van het Agricultural Economics Research Institute Den Haag) zal een wellicht ontnuchterend beeld over het recente verleden neerzetten, terwijl Gabriela Versteeg (sinologe en projectmanager voor verschillende landbouwprojecten in China) ingaat op de huidige stand van zaken en hoe de nieuwe generatie Chinese jongeren de organische landbouw nieuw leven inblaast.
Stellingen:
Wij gaan uit van milieuschade als gevolg van de ‘’moderne tijd’’.
Productiviteit, hogere opbrengst per oppervlakte, wordt gezien als oplossing voor het verdwijnen van ecologische gebieden. Dat uitgangspunt komt voort uit opvattingen over kwantitatieve economische groei als oplossing voor milieuproblemen
Organische landbouw is een Westers concept dat niet noodzakelijk het antwoord is op milieuproblemen. Het is niet realistisch
In China wordt gebruik gemaakt van complete herinrichting en rehabilitatie van landschappen en ecosystemen, door het toevoegen van micro klimaten en micro biologische organismen. Wat kunnen we hierin leren van China.
China wordt vaak verweten dat culturen verdwijnen door maatregelen m.b.t. milieu, maar ook in Nederland gebeurt dit, en dan horen wij er zelden over (voorbeeld vissers uit Urk die moeten overstappen op viskwekerijen)
In verhouding tot de concurrentie onder Nederlandse agrariërs hebben boerencorporaties in China op het gebied van duurzaamheid een grotere kans van slagen
De regels van de WTO werken zowel ecologische als milieuschade in de hand.
